خطبه اول نماز جمعه ـ آنچه در قیامت به‌عنوان عذاب، فلاکت غیرقابل‌تحمل و پریشانی‌ها برای انسان به وجود می‌آید، بخشی از آن به علت تجسم عمل انسان‌های گناهکار است و بخشی هم  مربوط به عوارض طبیعی آن روز است.

به گزارش Alamolhoda.com، آیت‌الله سید احمد علم‌الهدی ظهر امروز در خطبه اول نماز جمعه این هفته 13 آذرماه مشهد مقدس در حرم امام رضا(ع) در ادامه تفسیر سوره انسان در بیان انسان الگویی قرآن، بابیان این‌که به آیه « یُوفُونَ بِالنَّذْرِ وَیَخَافُونَ یَوْمًا کَانَ شَرُّهُ مُسْتَطِیرًا» رسیدیم، گفت: در این آیه دو بخش وجود دارد به‌عنوان دو مؤلفه برای انسان الگویی قرآن، مؤلفه اول وفای به نذر و مؤلفه دوم، خوف از قیامت.

ایشان ادامه داد: در مورد اثر انسان زیستی خوف از قیامت و نقش دو جریان ترس و فقر در زندگانی انسانی با آن برداشت خاص از زندگی برای انسان در هفته گذشته مطالبی عرضه شد اما بحث خوف از قیامت است؛ در این آیه شریفه، از قیامت به « یَوْمًا کَانَ شَرُّهُ مُسْتَطِیرًا» تعبیر می‌کند، یکجا از قیامت به یوم‌الدین تعبیر می‌کند و در موقعیتی دیگر، «کَانَ شَرُّهُ مُسْتَطِیرًا»، روز یکه شر آن روز فراگیر است.

چرا هیچ بشری از شر روز قیامت در امان نیست؟

امام‌جمعه مشهد مقدس به بیان معنای لغوی «مُسْتَطِیرًا» و کاربرد آن در این آیه پرداخت و عنوان کرد: از این عبارت تعبیر به «استطار الشمس» می‌شود، عرب می‌گوید استطار الشمس زمانی است که آفتاب بالا بیاید و همه دنیا را بگیرد، آن‌وقتی که آفتاب در همه زمین فراگیر می‌شود و نورانی آن‌همه دنیا را فراگیر می‌شود، خداوند می‌گوید شر این روز همچون این آفتاب فراگیر، همه دنیا را در برمی‌گیرد و کوچک‌ترین موجود در روز قیامت از شر قیامت مصون و محفوظ نیست، چرا خداوند قیامت را به این روز تعبیر می‌کند؟

ایشان با تأکید بر این‌که خداوند هیچ‌گاه شر خلق نمی‌کند، اظهار کرد: خداوند متعال که شر خلق نمی‌کند، قیامت نقطه آغاز زندگانی ابدی موجودات و انسان‌هاست، لحظه ولادت ابدیت بشر در عرصه هستی و وجود است و چنین روزی که بشریت بناست در عرصه ابدیت قدم بگذارد و در مرحله همیشگی و  جاودانگی ظهور و بروز داشته باشد، خدا از این روز تعبیر می‌کند «کَانَ شَرُّهُ مُسْتَطِیرًا»، مگر قیامت خودش صاحب شر است؟

خوبی و بدی قیامت وابسته به تصویر اعمال دنیوی انسان‌هاست

عضو خبرگان رهبری بابیان این‌که روز، یک ظرف زمانی است که در آن خوبی و بدی موضوعیت پیدا می‌کند، تصریح کرد: در این ظرف زمان اگر بنا شد بدی قرار گیرد، ظرف می‌شود بد اما اگر در این ظرف خوبی قرار گرفت، ظرف می‌شود خوب، خوب و بدی ظرف بستگی به مظروف آن دارد، قیامت یک بستر زمانی است، خارج از چرخه زمان و گردش طبیعی منظومه، یک جریان، یک مقطع و یک ظرف زمانی است، در این ظرف زمانی آنچه وجود دارد شر است لذا این شر به‌روز نسبت داده‌شده و می‌گوید روزی که بدی آن روز، فراگیر است.

شر روز قیامت به‌واسطه تجسم گناهان انسان و عوارض طبیعی این روز است

ایشان با طرح این سؤال که آیا این بدی و شر را خداوند در روز قیامت آفریده، خاطرنشان کرد: خدا شر خلق نمی‌کند؛ این شر و بدی قیامت، نتیجه تجسم گناهان، فسق، فجور و فساد انسان‌هاست، انسان‌های یکه در قیامت ظهور و بروز می‌کنند، توده کردار آنان در زندگی دنیایی در حوزه‌های مختلف، تمام آن عملیات، صورت تجسم‌یافته‌اش در عرصه قیامت و محشر، همه‌اش شر است؛ آنچه در قیامت به‌عنوان عذاب، فلاکت غیرقابل‌تحمل و پریشانی‌ها برای انسان به وجود می‌آید، بخشی از آن به علت تجسم عمل انسان‌های گناهکار است و بخشی هم  مربوط به عوارض طبیعی آن روز است.

آیت‌الله علم‌الهدی ادامه داد: آن روزی که این جریان در زندگی به‌هم‌خورده، منظومه شمسی ازهم‌گسیخته شده، نور خورشید به تاریکی گراییده است، تمام ذرات کرات منظومه شمسی ازهم‌گسیخته شده‌اند، ذرات با از دست رفتن تمام الکترون‌های خورشید و تبدیلش به یک مجموعه نیروی الکتریسیته محض، همه جذب خورشید می‌شود و در نزدیکی خورشید صحرایی تشکیل می‌شود که نور ندارد و حرارت دارد؛ این شر یک شر نسبی است، نسبت به انسان‌هایی است که در این عرصه ظاهرشده‌اند و در اصل این شر نیست.

عوارض و شر روز قیامت برای انسان غیرقابل‌تحمل است

ایشان با غیرقابل‌تحمل خواندن عوارض و فشار روز قیامت، گفت: این شر به این واسطه است که این عوارض برای انسان غیرقابل‌تحمل است؛ تعابیری خدا از شر قیامت دارد «یَوْمَ تَرَوْنَهَا تَذْهَلُ کُلُّ مُرْضِعَةٍ عَمَّا أَرْضَعَتْ»، روزی که شما می‌بینید هر زن شیرده، بچه خودش را به زمین پرت می‌کند، در مقام تصویر شر قیامت و در مقام تصویر جریان‌های غیرقابل‌تحمل برای بشر این عبارت را می‌فرماید؛ مادری که در هر حادثه و پیش آمدی خودش را در معرض بلا و هلاک قرار بدهد اما آن بچه آسیب نبیند اما این حادثه، چه حادثه‌ای است که مادر با این ویژگی‌ها، بچه‌اش را رها می‌کند تا خودش را حفظ کند.

«روزی که بچه‌ها پیر می‌شوند»، دومین تعبیر قرآن از روز قیامت

امام‌جمعه مشهد مقدس به دومین تعبیر از روز قیامت در قرآن کریم اشاره و عنوان کرد: در بمب باران شیمیایی هلبچه تصاویری را نشان می‌دادند، مادر جوری خودش را روی بچه سپر کرده که این گازهای شیمیایی به بچه نرسد، خودش از بین برود اما بچه آسیب نبیند؛ «یَوْمًا یَجْعَلُ الْوِلْدَانَ شِیبًا»، تعبیر دیگری که قرآن درباره حوادث قیامت دارد؛ روزی که بچه‌ها پیر می‌شوند، معمولاً بچه‌ها توان درک و تحمل مصیبت را ندارند اما آن روز شداید و فشارها به‌قدری است که این بچه وحشت و فشار را تحمل می‌کند، این بچه به شکل یک پیر فرتوت درمی‌آید.

ایشان ادامه داد: در تفسیر این آیه، امام باقر می‌فرماید: «از پیغمبر اکرم سؤال پرسیدند که مگر جهنم آوردنی است که جهنم را بیاورند؟ پیغمبر فرمودند جبرئیل بر من نازل شد و تصویر آوردن جهتم را در عرصه محشر و قیامت برای من این‌طور تصویر کرد که جهنم همچون شتری تمام عرصه قیامت  و موقف را فرامی‌گیرد؛ از وجود این شتر یک گردنی خارج می‌شود، این گردن تمام آن مکانی را که مردم در موقف ایستاده‌اند محاصره می‌کند و تمام انسان‌ها خودشان را در محاصره جهنم می‌بینند».

اطرافیان افراد صالح نمی‌توانند از پل صراط عبور کنند

آیت‌الله علم‌الهدی به بیان این‌که اطرافیان افراد صالح نمی‌توانند به‌واسطه عبور آنان از پل صراط عبور کنند، گفت: یک عده دنبال موالیان خودشان می‌گردند، کسانی که به آنان وابسته بودند، تا می‌آیند پای پل صراط جلوی آنان را می‌گیرند و می‌گویند شما از این تبار نیستید و نمی‌توانید از پل بگذرید و این‌ها را بازمی‌گردانند؛ امام سجاد (ع) به درگاه خدا عرضه می‌دارد «أبکی لخروجی من قبری عریانا ذلیلا...»، من گریه می‌کنم برای آن روزی که از دل خاک بیرون بیایم و عریان باشم، بیابان تاریک و فشار انفجارهای مهیب مرا می‌لرزاند، مردم هم در وضعیت‌ها مختلف، یک عده رد می‌شوند صورت‌ها نورانی، شعاع نورانیتشان راه را برایشان روشن کرده، یک عده هم ضجه می‌زنند، شیون می‌کنند و پریشان‌اند، من هم دراین‌بین گرفتارشده‌ام.

ویدئو خطبه اول

دریافت
مدت زمان: 23 دقیقه 46 ثانیه