جلسه ی سیزدهم درس حوزه ، فرائد الاصول ، باب شکیات

دریافت

روایت دوم بر استدلال اصاله البرائه  در شبهه نحریمیه

(ما حجب الله علمه عن العباد فهو موضوع عنهم) چون در شبهه تحریمیه علم نداریم لذا این تکلیف از بندگان برداشته شده.

اشکال: در آیه فوق خداوند تکلیف را مخفی کرده و حاجب کرده و مانع شده که به ما نرسد ولی در شبهه تحریمیه خداوند تکلیف را مخفی نکرده و مانع نشده که ما تکلیف را ندانیم؛ این روایت پاسخ به کسانی بود که اهل ریاضت بودند.

روایت سوم: الناس فی سعه ما لم یعلموا

ما  در حدیث فوق دو معنی دارد: 1ـ  موصوله و صله اضافه شده به ما. مردم در سعه وگشایش آن چیزی هستند که او را نمی دانند 

2ـ مصدریه: ما عدم علمهم مردم در گشایش هستند تا زمانی که ندانند تا زمانی که علم نیامد تکلیف ندارند آیه دلالت بر بحث ندارد.