جلسه ی هشتم درس حوزه،فرائد الاصول، باب شکیات

ادله ی برائه در شبه ی تحریمیه
سنه: حدیث رفع
دلالت اقتضاء: وقتی لفظی ادا می شودیا مورد خطاب قرار می گیرداین لفظ از لغات تشکیل شده که لغات معنای لغوی خودشان را دارند، باید ببینیم که از این جمله چه معنایی فهمیده می شود.
مرفوع چه دلالتی دارد؟ طبق دلالت اقتضاءباید مرفوعی در نظر بگیریم تا کلام رسول الله(ص)  صحیح باشد.
مرفوع مواخذه یا رفع آثارش
اگر مرفوع رفع آثار باشدباید اثری متناسب با خطا باشد
احتمال مرفوع در غیر اینصورت متعلق رفع یک چیز نیست.
احتمالات مرفوع:
1_ جمیع آثار را اگر مرفوع بگیریم با معنای حقیقی سازگاری دارد.
2_ ظاهر آثار را مرفوع بگیریم
3_ مرفوع مواخذه است
شیخ می فرماید:بهتر است مرفوع را مواخذه بگیریم. آیا بر این مطلب اشکالی نیست؟
دلایل فقهی و عقلی بر اینکه مراداز رفع مواخذه نیست.
در بعضی اخبار وجود دارد که مراد از مرفوع جمیع آثار است.
اشکال بر روایت
1_حضرت به 3 مورد اشتهاد کرده اند،شاید در باقی رفع جمیع آثار نباشد.
2_این حدیث،حدیث دیگری است.
این روایت مفسر روایت رفع است، بالفرض که حدیث دیگری باشدباید بپذیریم که مراد رفع جمیع آثار است چون در این روایت از امام رضا(ع) رفع جمیع آثار است.
دلیل عقلی: اگر مقصود از رفع مواخذه باشدامت های گذشته مواخذه شان بر اضطرار و اکراه امری قبیح است پس معلوم میشود رفع مواخذه نیست و رفع جمیع آثار است.