خطبه اول نماز عید قربان ـ خون قربانی که به خدا نمی‌رسد، آنی که به خدا می‌رسد، تقواست و تقوا زمانی محقق می‌شود که انسان با نفس خود و دلخواه‌های خود بجنگد و هوای نفسانی خودش را درراه عبودیت و بندگی ذات مقدس پروردگار، قربانی کند.

به گزارش Alamolhoda.com، آیت‌الله سید احمد علم‌الهدی صبح امروز دوم مهرماه در خطبه اول نماز عید سعید قربان در حرم امام رضا (ع)، ضمن تبریک فرارسیدن عید سعید قربان، این عید را نماد عبودیت و بندگی خدا خواند و گفت: فرارسیدن عید سعید قربان را به محضر مقدس شما برادران و خواهران تبریک عرض می‌کنم، عید قربان، عید لقاءالله است، یعنی عزیزانی که دیروز در عصر روز عرفه، آن دلدادگی و عشق را به خداوند متعال عرضه داشتند، بر حسب رحمت و عنایت خاصه پروردگار که شاملشان شده است، امروز لیاقت لقاءالله پیداکرده‌اند.

بریدن از غیر خدا و جنگ با دشمنان خدا، راه‌های تحقق لقاءالله

ایشان بابیان این‌که رسیدن به لقاءالله با انجام دو حرکت میسر است، ادامه داد: لقاءالله با دو حرکت محقق می‌شود، حرکت اول جنگ با دشمنان خدا و حرکت دوم، بریدن از غیر خدا؛ حقیقتی که در سیمای زندگانی خلیل الرحمان به‌عنوان آخرین فراز امتحان ابراهیم انجام شد، زمانی که ابراهیم به فرزندش گفت من در عالم وحی مشاهده کردم که تو را در راه خدا، قربانی و ذبح می‌کنم.

امام‌جمعه مشهد مقدس اظهار کرد: فرزند دلداده ذات مقدس حق در برابر پدر خلیل تسلیم شد، وقتی پدر و پسر در برابر فرمان حق تسلیم شدند و پدر صورت پسر را بر خاک گذاشت و جریان ذبح و قربانی را برای فرزندش اجرا کند، وقتی این مسیر طی شد، آن‌وقت به ابراهیم ندا دادیم «عن یا ابراهیم»

ایشان افزود: بزرگ‌ترین نقطه وصل ابراهیم این است که خداوند می‌فرماید «فنادیناهم عن یا ابراهیم»، این یک ندای عادی نیست، ندایی است که امام سجاد می‌فرماید: «خدایا من زین‌العابدین را از کسانی قرار ده که او را ندا دادی و تو را اجابت کرد، به او چشمک زدی و او در برابر جلالت به حالت سعبه درامد»؛ اینجا دیگر تاریخ نگفته است وقتی این ندا بلند شد «عن یا ابراهیم»، او چه حالی پیدا کرد.

آیت‌الله علم‌الهدی با بیا این‌که ابراهیم با مبارزه با دشمن به مرحله لقاءالله رسیدن، خاطرنشان کرد: ابراهیم در این مرحله لقاءالله که مورد خطاب قرار گرفت، در صورتی این حالت برای ابراهیم محقق شد که ابراهیم اولاً با دشمن مبارزه کرد، در سر راه قربانگاه، شیطان سر راهش را گرفت و مانع این شد که این مقام تسلیم محقق شود، ابراهیم با شیطان مبارزه کرد، به‌طرف او سنگ پرتاب کرد، او را از خودش راند و در مرحله دوم، ابراهیم در مقام تسلیم ذبح فرزند و قربانی فرزند از غیر خدا برید.

لحظه عبور از غیر خدا، لحظه رسیدن به مقام وصال است

ایشان یادآور شد: آن روز شاید غیر از پروردگار، عنصری محبوب‌تر از اسماعیل در قلب پدر نبود، آن روز که ابراهیم از اسماعیلش دل کند و تصمیم گرفت او را در راه خدا قربانی کند، لحظه‌ای بود که ابراهیم از همه‌چیز غیر از خدا بریده بود، آنگاه به مقام وصل و لقاءالله رسید.

عضو خبرگان رهبری با تأکید بر این‌که ما نیز در زندگی خود باید همچون حضرت ابراهیم بندگی کنیم، عنوان داشت: ما نیز باید همین قضیه را در مسیر زندگانی خودمان محقق کنیم، «گفت راه عشق من پیمانه سر، گفتم به چشم ** گفت در گامم نخست از سر گذر، گفتم به چشم؛ گفت اگر باشد به وصل من هنوزت چشم‌داشت ** باید از عالم کنی صرف‌نظر، گفتم به چشم؛ گفت باید سینه آتش خیز و دیده سیل‌خیز ** رسم عاشق این بود از خشک و تر، گفتم به چشم»؛ این بندگی را از من و شما نیز می‌خواهند.

لقاءالله با بریدن از غیر خدا محقق می‌شود

ایشان، شرط رسیدن به لقاءالله را بریدن از غیر خدا دانست و ادامه داد: لقاءالله زمانی برای ما حاصل می‌شود که ما از غیر خدا جدا شویم، از غیر خدا ببریم و با دشمن خدا هم در حقیقت بجنگیم و مبارزه کنیم، قربانی کردن در روز عید قربان یک نماد هست، اینی که ما برداشتمان این است که در روز عید قربان یک گوسفند، یک گاو و یک شتر قربانی کنیم و گوشتش را اطعام کنیم به فقرا، این اثر و خاصیت قربانی است اما خود قربانی کردن یک نماد هست؛ وقتی شما سر از بدن گوسفند جدا می‌کنید، نمایش می‌دهید به خدا که خدایا، همان‌طور که من این حیوان را سر بریدم، نفس خودم را سر بریدم، خواهش‌های دل و گرایش‌های پول‌پرستی، مقام‌پرستی، دنبال تشخصات زندگانی مادی رفتن، همه این‌ها را سر بریدم، این درواقع یک نماد و یک نمایش هست در درگاه خدا با قصد قربت که انسان یک گوسفند را سر می‌برد.

اهمیت عید قربان، قربانی کردن نفس و رسیدن به تقواست

آیت‌الله علم‌الهدی یادآور شد: در دعای قربانی می‌خوانیم « بِسْمِ اللَّهِ وَ بِاللَّهِ وَ فِی سَبِیلِ اللَّهِ وَ عَلَى مِلَّةِ رَسُولِ اللَّهِ اللَّهُمَّ أَنْزِلْنِی مُنْزَلا مُبَارَکا وَ أَنْتَ خَیْرُ الْمُنْزِلِینَ»؛ خدایا، به نام تو، برای تو، به عشق تو، در مسیر رحمانی پیغمبر تو، خدایا سر نفسم را بریدم، دیگر خواهش‌ها، دلخواه‌ها، خواسته‌های نفسانی من در زندگانی من بنده در مقابل عبودیت و بندگی تو خدا، رنگی ندارند، جلوه‌ای ندارند لذا خدا می‌فرماید « لَن یَنَالَ اللَّهَ لُحُومُهَا وَلَا دِمَاؤُهَا وَلَکِن یَنَالُهُ التَّقْوَى»، این خون قربانی که به خدا نمی‌رسد، آنی که به خدا می‌رسد، تقواست و تقوا زمانی محقق می‌شود که انسان با نفس خود و دلخواه‌های خود بجنگد و هوای نفسانی خودش را درراه عبودیت و بندگی ذات مقدس پروردگار، قربانی کند.