ذات مقدس پروردگار در مقام تبیین واقعیت ساختاری زن نشو در حلیه را از خصوصیات ذاتی زن بیان می کند

و این نکته را باید توجه داشت که براساس اندیشه دینی درست نیست که زن و مرد را در همه شئون برابر بدانیم  و برای زن هم فضیلت نیست که هر کاری که مردان انجام بدهند زنان هم انجام می دهند جریان زندگی اجتماعی برای زن ومرد همچون جریان زندگی خانوادگی است همچنانکه در زندگی خانوادگی کاربرد زن در یک جنبه خاصی است که در همان حوزه وظایف زن ومرد مشخص می شود در زندگی اجتماعی سیاسی هم موارد کاربردی زن ومرد یکسان نیست

پاسخ به مطلب شماره 31032 و 30756 سایت جماران درتاریخ 17 و 23 شهریور

مطلبی در ارتباط با گفتگوئی که در جلسه غیر علنی خبرگان باآقای رئیس جمهور صورت گرفته اظهار شده است که لازم است در این مورد توضیحی ارائه شود آنچه در آن جلسه گفته شده نه تحمیل نظر بوده است ونه الزام واجبار رئیس دولت اصل مطلب صرفا یک تذکر به آقای رئیس جمهور بوده مبتنی بر شخصیت ایشان به عنوان یک فرد از اعضای مجلس خبرگان که در رأس دولت قرار دارند که این خصوصیت موجب وزن بیشتری برای این دولت نسبت به دولت گذشته است ودر مقابل موجب توقع بیشتری از فضلا ومراجع حوزه است ولذا با توجه به نظر برخی که حضور زن را به عنوان سخنگوی دولت در تبین سیاست خارجی از حیث مبنای فقهی خود تحمل نمی کنند مناسب بود چنین اقدامی صورت نمی گرفت آیا بیان این جمله در یک جلسه غیر علنی که فاقد حضور خبرنگار ووسائط اطلاع رسانی است از فردی که نماینده ملت در خبرگان رهبری است به رئیس جمهور کشور که هم کسوت وازسنخ اوست داوری درباره عملکرد دیگران است؟ وتحمیل نگاه بر اهل فهم و درک محسوب می شود؟ آیا شما این برخورد را از جامعه ونظامی که مدعی آزادی بیان است آن هم در یک پایگاه اطلاع رسانی منسوب به مقدس ترین بیت در بیوت روحانیت می پسندید؟ حاشاوکلا

وباتوجه به اینکه در مجلس خبرگان از طرف مقام ریاست مجلس از همه حضار عهد گرفته شده به عنوان یک امانت شرعی که مجموعه مذاکرات داخلی در جلسات غیرعلنی را در مصاحبه ها وپایگاههای اطلاع رسانی نقل نکنند چنین مذاکره ای را به پایگاه اطلاع رسانی کشاندن از نظر شرعی مجاز ؟ واز نظر اخلاقی مستحسن است ؟

با اینکه گوینده این مطالب خود در این کشور صاحب تریبون است و می تواند رسما در تریبون عمومی که در اختیار دارد اظهار کند وبه خاطر پاره ای از ملاخطات نسبت به دولت چنین نکرد ؟

واصولا در اینجا نکته دیگری که مطرح است این است که در جامعه وکشوری که همه دم از آزادی بیان ومردم سالاری می زنند و حتی افرادی که بر خلاف مبانی فقهی امام رضوان الله تعالی علیه و مبانی نظام حرف دارند نه تنها آزادانه حرف خود را ارائه می دهند بلکه مدعی در اختیار گرفتن تریبون ها ورسانه های عمومی وملی برای ارائه اندیشه ضدانقلاب وضددین خود هستند در این کشور گفته شود که یک فقیه به صرف اینکه نظریه فقهی او باپسند یا نظر بعضی دیگر موافق نیست حق اظهار نظر ندارد حتی در یک جلسه غیر علنی که عضو رسمی آنجا است و به او اجازه حرف زدن داده شده است ؟

البته نکته قابل توجه این است که نظریات وفتاوای مختلف فقهی از افراد گوناگون نباید براین نظام وکارگزاران نظام تحمیل شود زیرا در رأس این نظام مجتهد جامع الشرایط است وباید برنامه ها وسیاستگذاری ها براساس فتاوا ومبانی و نظریات فقهی ایشان تنظیم شود همچنانکه درزمان حیات امام خمینی (رضوان ا... تعالی علیه ) مجموعه مسائل نظام منطبق برفتاوای امام بزرگوار اجرا می شد هم اکنون هم باید منطبق بر نظریات ومبانی مقام معظم رهبری مدظله العالی اجرا گردد .

اما نسبت به آنچه ازسایت« دین آنلاین »  در خصوص دلالت آیه مبارکه 18 سوره زخرف بحث شده است با فرض دلالت آیه برحرمت قضاوت زن این نکته قابل توجه است که حکم در این ایه مبتنی برامرار تکازی نیست که آن مطالب گفته شود بلکه میتنی بر بیان واقعیت ساختاری زن است در این آیه ذات مقدس پروردگار در مقام تبیین واقعیت ساختاری زن نشو در حلیه را از خصوصیات ذاتی زن بیان می کند که براین اساس در خصام مبین نیست نشو در حلیه را همه مفسرین بر معنای کنائی آن حمل کرده اند منتهی برخی از مفسرین آن راکنایه از نقص وکمبود  زن گرفته که در مقام تامین کمبود ونقص خود گرایشی به زینت دارد ولی مرحوم علامه طباطبائی وبرخی دیگر از مفسرین متأخرین آن را کنایه از قوت وحساسیت عاطفه دانسته اند ومرحوم علامه طباطبائی می فرماید ومن اوضح مظاهر قوه عواطفها تعلقها الشدید بالحلیه والزینه که آنچه مناسب به نظر می رسد وبابسیاری مسائل ورویکردهای اسلامی نسبت به ساختارزن قابل تطبیق است همین معنای کنائی است که مرحوم علامه طباطبائی مشخص فرموده اند باتوجه به این توضیحات کیفیت استدلال به آیه  در مورد اشکال براجرای دیپلماسی زن اینگونه خواهد بود. با توجه به این قاعده در اصول که ثابت  شده تعلیق الحکم علی الوصف مشعر بعلیه مأخذالاشتقاق حکم غیر مبین متعلق شده به خصوصیت نشو در حلیه درزن که این خصوصیت برحسب این قاعده علت  است برای این حکم وبا توجه به اینکه این حکم حکم معلل است براساس قاعده تحقیق در مناط موضوع حکم غیر مبین نشو در حلیه است ودر صورتیکه حکم به این علت تعلق گرفته باشد نقش قوه وحساسیت عاطفه در خصام ودر قضاوت موجب شده که قضاوت ممنوع باشد وبرحسب دلیل فحوی و قیاس اولویت فساد حساسیت عاطفی در اجرای دیپلماسی به مراتب  قوی تر از قضاوت است پس بنابراین حکم شامل مورد اقوی خواهد شد والبته بحث در اجرای دیپلماسی است نه دانش دیپلماسی یاطراحی وسیاستگذاری اجرای دیپلماسی که آن در یک فضای فارغ از حساسیت عاطفی خواهد بود .

و این نکته را باید توجه داشت که براساس اندیشه دینی درست نیست که زن و مرد را در همه شئون برابر بدانیم  و برای زن هم فضیلت نیست که هر کاری که مردان انجام بدهند زنان هم انجام می دهند جریان زندگی اجتماعی برای زن ومرد همچون جریان زندگی خانوادگی است همچنانکه در زندگی خانوادگی کاربرد زن در یک جنبه خاصی است که در همان حوزه وظایف زن ومرد مشخص می شود در زندگی اجتماعی سیاسی هم موارد کاربردی زن ومرد یکسان نیست در عرصه های سیاسی اجتماعی در برخی موارد کاربردی زن دارد که مرددارای آن کاربرد نیست ونمونه آن را در اسلام به خوبی مشاهده می کنیم در مجلس یزید با حضور حجت بالغه الهی وامام زمان (ع) حضرت سجاد(ع) زینب کبری سخنرانی می کند چون در آن موقعیت سخنرانی زن کاربردی دارد که سخن گفتن مرد ندارد واین موارد استثناء نیست بلکه اصل عمل به عنوان یک تکلیف سیاسی متوجه خواهران است وامکان دارد موردی هم پیش بیاید که زن دریک فعالیت حقوقی یا دیپلماسی کاربرد خاصی پیداکند همچنانکه که در اصل قتال شرکت زنان به اجماع همه فقها جایز نیست وشرکت زنان در جبهه به منظور تدارکات وفعالیتهای پشت جبهه صورت می گیرد ولی درجنگ احددررکاب پیغمبر(…) ضرورت ایجاب کرد که نسیبه جراحه در اصل قتال شرکت کند و در حالیکه سپرنداشت پیغمبر (…ص) به یکی از افراد فراری  دستور دادکه سپرخود را به نسیبه بدهد.

و ما در اصل سمت قتال یاسمت قضاوت یاسمت اجرای دیپلماسی بحث داریم که آیا در حوزه فعالیت های اجتماعی سیاسی زنان می گنجد یا خیر وهیچ منافاتی ندارد که این سمت ها برای زنان جایز نباشد در حالیکه سمت های خیلی بالاتر وجدی تر سیاسی واجتماعی برای زنان جایز باشد.

واگر شخصی مبتنی بر برخی استدلالات که به این نظر برسد که مشارکت زنان در بعضی فعالیتهای سیاسی اجتماعی درست نیست نباید به وسیله برخی عزیزان اندیشمند آن هم دریک پایگاه اطلاع رسانی مقدس مورد تهاجم به وسیله خطابات وشعارهای فمینیستی قرار گیرد . خداوند بربصیرت دینی وموفقیت همه ما در احیای ارزشهای دینی و اقامه حدود الهی بیفزاید .

حجة الاسلام و المسلمین دکتر جواد رضایی