مظلومیت امیرمؤمنان^{(علیه السلام)} در تمام زندگی ایشان فراگیر بود

با وجود این که متداول است می گویند حضرت علی(ع) اول مظلوم جهان است اما مظلومیت ایشان به طور کامل تبیین نمی شود؛ مظلومیت یک لحظه از جریان زندگی ایشان جدا نبود.

مراسم شب 21ماه مبارک رمضان، مهدیه ی مشهد

آیت الله علم الهدی، شب گذشته در مراسم احیای دومین شب از لیالی قدر که همراه با سوگواری شهادت امیرمؤمنان(ع) در مهدیه مشهد برگزار شد، در تبیین مظلومیت ایشان گفت: به رغم این که رایج است می گویند «حضرت علی(ع) اول مظلوم جهان است» اما مظلومیت ایشان به طور کامل تبیین نمی شود.

وی افزود: این که می گوییم مظلومی در مظلومیت به مولا نمی رسد، ابتدائا همه اذهان متوجه کیفیت شهادت ایشان می شود و با در نظر گرفتن این نکته که در مقایسه با اولیاء خدا، شهادتی جانگدازتر نیز وجود دارد، چگونه ادعا می شود که علی(ع) اول مظلوم عالم است.

مظلومیت امیرمؤمنان در تمام زندگی ایشان فراگیر بود

امام جمعه مشهد مقدس در پاسخ به این سوال اظهار کرد: معمولا وقتی از مظلومیت یکی از معصومان یاد می کنیم، افکار متوجه شهادت یک امام شده و مظلومیت ایشان را بر اساس شهادت شان تصور می کنند اما مظلومیت امیرمؤمنان(ع) فراگیر در تمام زندگی ایشان بود، به گونه ای که پس از رحلت پیامبر(ص)، نه تنها تا زمان شهادت امیرمؤمنان(ع) بلکه بعد از شهادت ایشان نیز آن به آن فرازی از مظلومیت شان در عرصه وجود به ظهور می پیوست و مظلومیت یک لحظه از جریان زندگی ایشان جدا نبود.

آیت الله علم الهدی با اشاره به قرین شدن شهادت امیرمؤمنان(ع) با شب قدر خاطرنشان کرد: بهترین عمل در شب قدر علی(ع) شناسی است و هیچ فضیلتی در آن بالاتر از شناخت مولا، آن هم شناخت مظلومیت ایشان نیست.

وی تأکید کرد: غیر از مواردی از مظلومیت ایشان که در زمان خود پیامبر(ص) پیش آمده بود و مظلومیت ایشان شفافیتی داشت که دل پیامبر(ص) می سوخت، اگر زندگی ایشان را جمع بندی کنیم، چهار مرحله در مظلومیت شان وجود داشت.

غصب خلافت؛ نخستین مرحله مظلومیت امیرمؤمنان

عضو مجلس خبرگان رهبری غصب خلافت و کنار زدن امیرمؤمنان(ع) از قدرت و سیاست را مرحله اول مظلومیت ایشان برشمرد و اضافه کرد: دو چیز در کنار زدن علی(ع) از قدرت، نشانه مظلومیت ایشان بود؛ اول این که ملاک رهبری و خلافت پس از پیامبر(ص)، شاخصه ای برای کنار زدن ایشان شد و دوم این که با فجیع ترین وضع خشونت علیه امیرمؤمنان کودتا شد به گونه ای که در هیچ رقابت سیاسی چنین کودتایی بین انسان ها سابقه ندارد.

وی در تبیین نشانه های مظلومیت امیرمؤمنان(ع) در جریان غصب خلافت، به بیان نمونه هایی از جانفشانی های ایشان در جنگ های بدر، احد، احزاب، خندق و خیبر پرداخت و گفت: علی(ع) اولین مردی بود که به اسلام گرویده بود و صرف نظر از مقامات معنوی حضرت، وجود مقدس ایشان شخص اولی بود که همه جریان ها و بحران هایی که از ابتدای اسلام برای مسلمانان پیش آمده بود را با یکه تازی حل می کرد.

آیت الله علم الهدی افزود: این ها همه ملاک هایی بودند که صرف نظر از جریان غدیر ثابت می کرد که کسی جز علی(ع) شایسته خلافت نبود اما این ها را بهانه کرده و گفتند «علی(ع) خشن است».

امام جمعه مشهد مقدس یادآور شد: در هر کودتایی برای پایین کشیدن عنصر رأس قدرت تلاش می کنند اما علی(ع) در رأس قدرت نبود که بخواهند برای کنار زدنش اعمال زور و قدرت کنند و زور کسی هم به علی(ع) نمی رسید اما پس از این که دیدند علی(ع) فقط یک مدافع دارد و آن هم فاطمه(س) است، حمله کرده و حضرت زهرا(س) را در مقابل چشم مولا کتک زدند، میوه دلش را کشتند و برای اجرای عملیات کودتایی زن و بچه مولا را کشتند و خانه اش را آتش زدند.

شکل گیری «مارقین» در جنگ صفین نقطه آغاز تشکیل جریان تکفیری بود/ اجرای عدالت هزینه دارد

وی در تشریح مرحله دوم مظلومیت امیرمؤمنان(ع) اظهار کرد: مسلمانان در این انحراف رهبری از خط امامت به مشکلات، تبعیض های شدید، بی رحمی ها، لاابالی گری ها در مصرف بیت المال و رانت خواری های عجیب گرفتار شدند و قیام کرده و پس از 25 سال گفتند خلیفه پیامبر(ص) باید علی(ع) باشد.

آیت الله علم الهدی افزود: مولا(ع) آن ها را راه ندادند و در را به روی خود بستند چرا که آن ها به ولایت، امامت و حاکمیت «الله» معتقد نشده بودند تا به این نتیجه برسند که در کره زمین جز امیرمؤمنان(ع) مظهری برای خدا وجود ندارد بلکه مدیر عادلی برای جامعه شان می خواستند.

عضو مجلس خبرگان رهبری با اشاره به این که امیرمؤمنان(ع) در بیان مواضع سیاسی شان در روز اول، از برقراری عدالت در جامعه سخن گفتند، افزود: با این که ایشان سیاست شان را نظام سازی بیان کردند و از طرفی علی(ع) صلابت و هیبتی داشتند که کسی نمی توانست آن را بشکند، در عین حال، دو تن صحابی پیامبر(ص) که منافع خود را در خطر می دیدنداین هیبت را شکستند و مسلمانان را در بصره علیه امیرالمؤمنین(ع) تحریک کردند.

وی تأکید کرد: تمام کسانی که ثروتشان در معرض خطر بود و امیرمؤمنان(ع) باید ثروت های آن ها را مصادره کرده و به ذوی الحقوق می دادند، پشت سر معاویه قرار گرفته و به دنبال جنگ جمل، جنگ «صفین» را به راه انداختند؛ از دل جنگ صفین «مارقین» درآمدند که با اسلام علیه علی(ع) می جنگیدند و در واقع این جریان تکفیری که امروز ملعبه آمریکا، اروپا و غرب است، آن روز به وجود آمد.

آیت الله علم الهدی با بیان این که همه توان امیرمؤمنان(ع) به سرکوب کردن ناکثین، قاسطین و مارقین گذشت و پس از آن از ایشان خواستند عدالت را اجرا کند، تصریح کرد: اجرای عدالت هزینه دارد و مردم حاضر نشدند هزینه عدالت را بدهند.

عدم همراهی مردم برای اجرای عدالت؛ سومین مرحله مظلومیت امیرمؤمنان

امام جمعه مشهد مقدس مرحله سوم مظلومیت امیرمؤمنان(ع) را عدم همراهی مردم برای اجرای عدالت خواند و گفت: مردم پای علی(ع) نایستادند و کار ایشان به جایی رسید که سرشان را در چاه کرده و با چاه سخن بگویند.

وی، زمان وقوع مرحله چهارم مظلومیت امیرمؤمنان(ع) علی را پس از شهادت ایشان دانست و اظهار کرد: دشمنان شروع به لعن کردن و دشنام دادن به امیرمؤمنان(ع) کردند و این تا آن جا توسعه پیدا کرد که وقتی عمر بن عبدالعزیز سبو لعن علی(ع) را غدغن کرد و خطیب نماز جمعه ای به سبب آن بخشنامه علی(ع) را لعن نکرد، مردم خطاب به او گفتند سنت را فراموش کرده ای.

آیت الله علم الهدی در پایان افزود: قبر امیرمؤمنان علی(ع) تا زمان امام صادق(ع) پیدا نبود چرا که آن ها باکی نداشتند که قبر ایشان را شکافته و بدن شان را خارج کنند؛ پس در مظلومیت ایشان نباید فقط به سراغ شهادتشان رفت؛ بلکه می بایست همه زندگی ایشان را بررسی کرد.