جلسه ی صد و یکم
فرائدالاصول
المقام الثانی:باب تراجیح
در مقام ثانی یعنی باب تراجیح چهار مقام وجود دارد
مقام اول : مرجحات ( اگر دو اماره با یکدیگر تعارض کردند و یکی از آندو نسبت به دیگری دارای رجحان وامتیاز بود)
مقام دوم (اخبار علاجیه )مزایا و مرجحات یکی از دو حدیث بر دیگری که دو گونه است 1- مرجحات غیر منصوصه 2- مرجحات منصوصه مقام سوم : مرجحات منصوصه : آیا در مقام ترجیح احد المتعارضین علی الاخری فقط باید به مرجحات منصوصه اکتفا کنیم وحق تعدی به سایر مرجحات نداریم ؟ یا اینکه حق داریم به هر عاملی که سبب اقربیت احدالحدیثین الی الصدق والحق والواقع می شود تعدی نماییم ؟ ومقام چهارم در بیان انواع واقسام مرجحات داخلیه وخارجیه است
اما توضیح دو مقام اول ودوم در جلسات قبل گذشت وتوضیح مقام سوم رسید تا سخن مرحوم محدث بحرانی سخن ایشان وجواب سخن ایشان موضوع جلسه قبل بود اما بحث عدم اکتفا بر مرجحات خاصه :
حق آن است که : دقت نظر در اخبار ترجیح ، مقتضی الزام به اولویت است همانطور که تامل صادقانه در اخبار ترجیح مقتضی التزام به دومی است از اینرو جمهور مجتهدین به عام اکتفا بر مرجحات خاصه تمایل دارند بلکه برخی از آنان ادعای ظهور اجماع وعدم ظهور خلاف بر وجوب عمل به راجح از دو دلیل را کرده اند البته پس از آنکه از جماعتی اجماع بر آن نقل شده است . در هر حال آنچه استفاده این مطلب از آن ممکن است فقراتی از روایات است .
واز جمله روایات این روایات است که .........................................